"Henüz erginlik çağına girmemiştim. Aşk deryasına daldım mı, 30-40 gün hiç bir şey yiyemezdim; istekten kesilirdim, günlerce açlığa susuzluğa katlanırdım. Bir gün babam bana çıkıştı, Oğlum, dedi, ben senin bu halinden bir şey anlamıyorum; bunun sonu nereye varacak? Bu davranışlar seni felâkete götürecek.
Devamı »

Yeryüzü biçimlendiricisi ve kullanıcısı insan, kendisine bahşedilen yeteneklerinin kaynağı beyni ile kendisi için cennet ve cehennem oluşturmaya yetkilidir. Bu yetkinin bilincinde olmak insanlık için kritik eşiktir:
Devamı »

Selam Hocam, ben Saint Joseph'den yıllar önce mezun olan bir öğrencinizim. Sizin yardımınızı umarak bir konuyu sizinle paylaşmak istiyorum. Son 4-5 senedir yavaş yavaş bir değişim dönemine girdim ve eskiden beri gelen varlığımı sorgulama ihtiyacım arttı. Neden yaşadığımı bulmaya çalıştım, nefsimin sınırlarını öğrenmeye, özüme ulaşmaya çabaladım. ama hep aynı noktada takılıyorum gibi hissediyorum.
Devamı »

Biz şeytanı taşlamayı unuttukça birbiri ardınca gelen taşlara, seni kırsın, beni kırsın, insan cevherini un ufak etsin, zerre zerre dağıtıp manasız saçsın, samyeli gelip kaldırsın istiyor istemesini bilmeyen, yürümesini bilmeyen, tuzaktan tuzağa düşen, çukurdan çukura oyalanan, ama ben sana bakayım, sen bana ayna ol kırılmadan, ben sana kulak vereyim sen bana ötelerden seslen, ben sana can vereyim sen bana yol göster yürümek istiyorum.
Devamı »

Aşk geldimi sadece şahdamarın atar, onun sesi bastırır yalnızlığını. Yüreğindeki ateşin acısını hissettikçe anlarsın yaşadığını. Şahdamarının sarsıntısı arttıkça artar; evren yerle bir oluncaya dek. Ve o zaman...
"Ya Rahim, Ya Rahman"
Lütfuyla acılar diner, yangın söner; içinde binbir papatya açar.
Devamı »

Zamanı geçti denemez, bence tam zamanı... Bazı konular sokaklara emanet edildiyse; konuşmak ve yazmak için beklemek gerek.. Bunu yaptık.. Bekledik.. Biraz daha bekleyebilirdik.. Bence bu kadar beklemek yeterli. Dün beklemenin, bugün de yazmanın zamanı..
Devamı »

Çay, hatıralarımızı saklar, içimizin şarkılarına eşlik eder, bir renk, bir hararet verir bünyemize. Çay bardağını tuttuğumuzda, dikkat edelim, biz bir şey tutmuyor gibiyiz, odur bize dokunan, odur bizi sarıp sarmalayan diyelim ki, bir yalnızlık dakikasında, bir şiir anında, bir hatıranın kıvrımlarında, hatta bir bekleyişin anlamlarında...
Devamı »

İnsan nefsinin icad ettiği kalabalık eşya içinde debelenip durmanın o aldatıcı keyfinde ve her biri ruhumuz için ardında bir uçurum saklayan göz alıcı perdelerin melteminde, nereden gelip nereye gideceğimizi, tek kelimeyle, kaderimizi gaflete teslim etmek midir mutluluk dedikleri şey?
Devamı »

Sen zaten şiir, sen meveddetin ta kendisisin. Aslında ne erkek ne de dişisin. Toprağa can, kesilmeyen umut, Tanrı'nın emrettiği güzel işsin. Seninle meşgul olmayan kalplerin sürgüsü ardından kilitli. Ancak sen açabilirsin.
Devamı »

İçinde bulunduğumuz âlemin halka halka başka âlemlerle çevrili olduğunu, en azından fark etmeliyiz. Çünkü insan, her şeyin kendinde olup bittiği zannına kolayca kapılabiliyor. Çağımızda zirveye çıkmış olan bencilliğin insanın dünyasını iyiden iyiye küçülttüğünü müşahede ediyoruz.
Devamı »

Onyedi yaşındasın. Henüz bir şeyler yaşamamışsın, henüz acıyı tatlıyı birbirinden ayıracak denli büyümemişsin. Peki, nedir bakışındaki bu gizli, bu herkesten kaçan, bu saklı, bu bulutlu, bu sisli hüzün, nedir?
Devamı »

Dünyamızın bugün içinde bulunduğu ahvale bakıp da aldanmayalım. Hani, şiir nerede, şair nerede, biz bir şey göremiyoruz, demeyelim. Evet, yaşanmakta olan hayat, şiirin kelimelerini adeta kendi kaynaklarına sürmüş, görünmez kılmıştır, bu doğru. Ama bakışları kaynağa yönelmiş sevgili şairleri henüz hayattan kovamamıştır. Güya kelime kadrosu her geçen gün artıp durmakta. Sözlükler işgal altında. Gelenlere dikkat edelim, hep sakat doğumlar, hep eciş bücüş, hep dikenli kelimeler
Devamı »

Batılılaşma cereyanı, neredeyse iki yüzyılı geçecek, ülkemiz ile birlikte dünyanın orasında burasında etkinliği bazen zayıflayarak, bazen de güçlenerek devam edegelmekte. Bu modern faciadan nesillere intikal eden ya da ettirilen bilim ve düşünce birikimi ne kişi olarak insanı, ne de toplumları mutlu kılmaya yetmemiş, aksine insanın umutsuzluğuna, çaresizliğine ve savunmasızlığına köklü bir temel hazırlamıştır.
Devamı »

Son yüzyıl Dünya sanatı, edebiyatı ve düşüncesi, "korku"yu o kadar işledi ki, neredeyse yaşadığımız zaman ve mekanların hamurunda, mayasında "korku"dan başka bir şey olmadığına inanacağız. Bu aldanışa kapıldığımız takdirde, insanoğlunu korkak bir yaratık, daha doğrusu, korkulardan teşekkül etmiş bir ucube gibi görmeye başlarız. Hiç şüphe yok ki, bu eğilim, insanı adeta insanlıktan çıkaran, ona bütün insanî niteliklerini kaybettiren savaşlar, saldırılar, işgaller ve bunların sonucu milyonlarca insanın ölümü ile kuvvet bulmaktadır.
Devamı »

Sabahın ilk ışıklarını teslim aldım ufuklardan. Hayâller, gölgelerin peşisıra düştü düşecek. Tabiattaki kımıldanışları izledim biraz geceden kalma çiçekte, yeni uyanmış kuşlarda, sabah yıldızında ve insan yüzlerinde… Ruh okyanusunun sükûn vaktine ve dalgalarla kabaran haline dair anlamlar hep insan simâsındadır sanki, bu tezahürler insan oluşumuzun en muamma tarafı olsa gerek. Okudukça yeni yazılar çıkar karşımıza, çözdükçe yeniden muammalaşır… Evrende ‘yüz’den daha çok insan merakını celbedecek başka bir şey var mı acaba?
Devamı »