BENİM OLACAKSIN FİLMİNİ İZLERKEN

Kategori: Siyaset | Okunma: 2206 | Puan: 9 | 06 Ağustos 2010

‘BENİM OLACAKASIN ‘ FİLMİNİ İZLERKEN

Eski Türk filmlerinde, istediğini elde edememiş, yoksun ve hormonları tavan yapmış edepsiz aşığa, kafası attığında aşkına yüz vermeyen muhatabına yöneldiği sert izdivaç öncesi bu “şifreyi” söylettiklerini çok duymuşuzdur: benim olacaksın, debelenme!.

Canlının büyüyüp gelişmesi kendi içindeki “kader” ile ilgilidir. İnsanlık organsal olarak farklı bir gelişim göstermiyor binlerce senedir. Coğrafi etkilere karşı tende boyda burun ağız açıklığında saç vb “intibak” değişikliğine yönelik geçişler oluyorsa da bunlar organların niteliksel değişikliği değildir.

Ancak, yaşamdaki kesintisiz gelişmede istisna yoktur.

Peki, insanda uzun zamandır gelişme nerede oluşuyor:

-Beyninde, zihinsel işlevinde.

Zihin, yeterince gelişip, dış koşulların da etkisi ve gerektirmesiyle; minimal gelişmeler birikip nitelik eşiğinden geçerek organlarımız da değişecektir.

1) BEKLENMEYEN HALLER

Canlıların gelişim süreçleri ve safhaları bulundukları ortam ile doğrudan bağlantılıdır. Ortam desteği, canlının içsel gelişimin sağlayan en önemli etkendir.Canlının gelişim ortamlarından tamamlanmadan çıkışı/ itilişi/ firarı (düşük, erken doğum)gibi haller, canlının türetici olan “ana” unsuru da yok edebilir.

Tersine durumlar da yaşanmaktadır. Yetirince gelişmiş ve ortam korumasından çıkması gereken canlının; “çıkışının” erteleyecek her sorun ya da engel; o canlıyı sakatlayacak ve eksik işlevli doğuşunu ya da doğmadan rahim ortamında ölümünü getirecektir.

a- Ortam

Doğuma hazırlama ortamı olan anne karnı, sosyolojik ve idari analojiyle, yerelimiz bağlamında ulusal devlettir. Anadolu muz, Türkiye miz yaşamımızın rahmidir. Gelişimini tamamlayıp ölüm vaki olmuş Osmanlı Alan İdaresi’( Osmanlı İmparatorluğu) nden, “doğmuş” onca devletten biri olan Türkiye Cumhuriyeti için tartışılan, ayrışan üç fikir çatışma halindedir:

aa- Canlıyı parçalayıp, ölümünden yeni daha küçük oluşumlar devşirmek.

ab- Canlının yeni dönemde, daha da serpilmesinin gereği olarak, organların farklılaşması anlamında çoğalması; birliktelikteki “ayrılık”.

ac- Doğmuş, ikiz olarak doğmuş canlının, daha etkin yaşaması için ameliyat ile ayrılması .

Birincisi , Dış dünyaya ve içimizdeki uzantılarına mutlak güvensizlik ile oluşmuş bir algılamadır. Gelişim sağlayıcılarının olumsuz sicilinin meydana getireceği müdahale ile yaşayamayacak canlıların doğumuyla yeni yıkım geçirmek.

İkinci durum, yeni oluşmuş Ulusal birliğin, henüz tamamlanmamış organizma olduğu ve doğum öncesi oluşumun tamamlanmadığını; enken ve ayrışmamış doğumundaki tamlığın yanılsama olduğu fikridir. Doğmuş fakat kolları ayakları oluşmamış canlının, daha etkin bir hale getirilmesi için; merkeziyetçilikten kurtularak yerellik işlevselliğiyle kol ve ayaklara kavuşturulması.

Üçüncü ve son durum ise, Ortam koşullarının eksikliğinden tamamlanmamış doğum sebebiyle, ayrışmamış ikiz doğumun, “ameliyat” ile ayrışması gerektiği…

Bütün bunlar, eksik –fazla, günümüz idari yapısını, koruma ve değiştirilmesine yönelik, ön ve karşı görüşlerin biyolojik benzerliğinden oluşturulmuş fikirlerdir.

b- İç yapı,

Dağılan Osmanlı dan oluşan yapının, “dışarıdan” tespit edilen tanıyla; ülkenin hala “yaşabilecek bütünlük” içinde olmadığı; farklı kimliklerin eksik tanımlandığını; alevilerin, Kürtlerin.. dahi; diğer Rum, Ermeni kimlikleri gibi ayrı tanımlamaya girmesi gerektiği.. istekleri; yabancı devletlerce Lozan’da TBMM temsilcilerine dayatılmıştı.

Rıza Nur, üyesi olduğu Osmanlı meclisinden TBMM ne kadar, bu ve benzeri “sıkıntıları” aşacak ülke tanımının Türkiye Cumhuriyeti olmasında ısrarı; geçici “çözüm” olarak Lozan’da da kabul edilmişti. On yıllardır, o dönemde itiraz edilen eksiklikler giderilmeyip, modern çözümlere evirilmediğinden, bizi hastalıklı olarak bu günlere getirmiştir.

İç yapımızı, ”Yurtta sulh cihanda sulh” tenbihinin alt yapısı olan; ÖZGÜRLÜK, EŞİTLİK, BARIŞ HEDEFLİ, DEMOKRATİK TOLERANS ile eksiksiz düzenlemeliyiz. Bunun için bütün düzenlemeler TBMM eliyle A.B. yasal deneyimleri esas alınarak acilen gerçekleştirilmelidir.Acilen çünkü, tehir ve gecikmeler kayıp ve maliyeti artırmaktadır.

2) AYRILMA / PARÇALANMA KORKUSU

Zenginliğin cazibesi

Osmanlı’nın yükselme döneminde, o dönemdeki baskı altındaki bütün çevre ülkeleri geleceklerini daha refah ve güvenli kılabilmek için, Osmanlı’nın siyasi etkisine katılmayı arzulamışlardı; daha sonraki çözülme, çöküş yıllarında ise, sefaleti acıyı daha fazla paylaşmamak için ayrılmaya karar verip, karşı çıkan Osmanlıyla savaştılar. Bu durum, “hainlik” veya gen menfaati ya da can derdi dir. Bakış açısına göre farkı tanımlama yapılır.

Fakirliğin “ bölücülüğü”;

Türkiye, kendi içinde gelişmenin itici gücü olan: baskısız, barışık; özgürlükçü , eşitlik ve şeffaf yönetim esaslı; her türlü tabu karşıtı siyasal düzleme geçinceye kadar; korku ve itişme sendromları yaşamaya devam edecek; geçici çözümlemeler, dışarıdan “hastalığın” yatıştığı sanısı uyandırsa da sorunu “azmanlaştıracak”, tarafları daha kindar edip insanlığın ortak ekseni olan diyalogu redde kadar götürecektir.

Zenginliğin kaynağı özgürleşmiş ve gelişmiş bireyleridir. Toplumun bireylerden bağımsız geliştirilmesi fikri, dağılan Sovyet ülkelerinde olumsuzlukla sonuçlandı. Özgür bireyden yol alındığında, gelişimde önü açık topluma varılırken; özgür toplum dan yola çıkıldığında, bireylerin un ufak, kimliksiz, benliksiz, isteksiz yığınlara dönüştüğü görülmüştür.

Günümüzde, gelişmiş ülkelerin, gelişmiş bölgeleri, görece fakir bölgelerinden rahatsızlıklarını duyurmadıkları ay geçmiyor gibi . Talepleri : onları taşımak istemiyorlar; vergilerinden pay almalarını istemiyorlar; onların fakirliklerini onların hazıra alışmalarından ya da tembelliklerinden biliyorlar.

Korku temelli kötülükler

Pramitin en üstündeki “taşlar”, alttaki “taşlarlı” yerinde tutmak için çevrede çöl imal ederler.

Gelişmesini sağlayamamış topluluklarda seçkinler, konumlarını korumak ve sürdürmek için kendi kaybetme korkularını gizleyerek, topluma farklı şekilde yayarlar. Böylelikle, kendi korkularının işlevini, topluma yükleyerek seçkinlik ve zenginliklerini sürdürürler.

Korkanların korkularını yatıştırmalarının en kestirme ve bilinen yolu korkularını yaymak ve kendilerindeki etkiyi azaltmaktır. Terör, suikast darbe, mafya, vurgun,.. alanı böylelikle kanıksanır. Giderek, bu çirkinliğin karşıtındaki oluşum ve tavır alışlar yadırganarak “teamül yıkıcılığıyla” yaftalanır.

3) AİDİYET VE CORAFYA

Bir aile düşünün, tüm bireyleri baba ismi veya unvanıyla anılmakta. Falan paşazadeler, ya da falancanın torunu… Bu doğrudan şunu göstermektedir: bu ailede ortak anma unvanını aşacak birey yetkinliği/işlevi oluşmamıştır. Ortak unvan, gelişip yayıldıkça, ait olan bireylerin etkisizliği de peşi sıra/ gölge olarak görülecektir.

Köreltici aidiyet, söz konusu topluluğun bireylerine yönelik uygulanan atıl/ önleyici yapıyı kanıtlar. Günümüzde iki tür farklılık istemleri görülmektedir:

Birincisi, Yetkinliğin zenginliği:

Birinci yön, Toplumlar gelişip bireyleri yetkinleştikçe, bütüncül anma politikaların yanında, yetkinliği belirleyecek, ortaya çıkaracak kısmi anma tanımları, politikaları doğallıkla ortaya çıkmaktadır.

İkinci yön, Yine diğer yapının niceliksel benzeri olan, coğrafi büyüklüğün getirdiği zorunlu farklılıktır. Genel olarak federatif yapılar böyle oluşmuştur.

İkincisi, Baskı ve fakirlik etkisi:

Büyük, iri kayalar bünyelerindeki tutucu yapılar ile varlıklarını sürdürür. Rüzgar, sıcak soğuk farkları, su aşındırmaları ile bu kayalar bütüncüllüklerini sağlayan “yapıştırıcı”lardan mahrum oldukça, dökülmeye parçalanmaya başlar. Çöller bu hususta uç örnektir. Minimal kum taneleri onları bir araya getirecek her şeyden ve özellikle su dan mahrum kaldıklarında , kendilerine sonsuz parçalara bölünmekle kalmaz üstlerinde onların ortak olarak kullanacak bir bitkiden dahi mahrum kalırlar.

Bitirirken,

Sorarım size : Güneşin sıcaklığı ve suyun yokluğuna rağmen, hangi “granit yapı” ayakta kalır?! Kalanlara, mezar piramit diyorlar sanırım.